Dalawa na ang anak namin ng asawa kong si Ruru. Masaya at maayos naman ang pagsasama namin, hanggang sa dumating ang malaking pagkakamali ko. Hindi ko alam kung paano nangyari, pero nahulog ako sa tukso.
Sa opisina nagsimula ang lahat. May kasamahan akong lalaki, si Randy. Sa umpisa, simpleng kwentuhan lang tuwing break, pero habang tumatagal, mas lumalim ang pagkakaintindihan namin. Dumating sa punto na hindi ko na napigilan at nagkaroon kami ng relasyon. Sinasabi ko sa sarili ko noon na sandali lang ito, na matatapos din. Pero mali ako.
Isang araw, napansin kong iba na ang pakiramdam ko. Nagpa-check up ako, at doon ko nalaman na buntis ako. Kinilabutan ako sa kaba dahil hindi ko alam kung kanino ang bata. Pero nang suriin ko ang mga petsa, malinaw na hindi si Ruru ang ama.
Mas lalo akong nataranta nang ipagsabi ko sa asawa ko ang pagbubuntis. Sobrang saya niya. Matagal na niyang gusto ng anak na lalaki dahil dalawang babae ang anak namin. Siya pa ang kasama ko nang sabihin ng OB-Gyne na lalaki ang dinadala ko. Kitang-kita ko ang tuwa sa mata niya. Pinost pa niya sa social media at ipinamalita sa lahat.
Habang siya ay punong-puno ng saya, ako naman ay punong-puno ng takot at konsensya. Naiisip ko, paano kung lumaki ang bata at hindi kamukha ng tatay niya? Oo, medyo may pagkakahawig sila ng karelasyon ko, pero hindi ko alam kung sapat iyon para hindi mahalata.
Ang mas mahirap pa, alam ni Randy ang sitwasyon. Alam niyang siya ang ama ng bata. Nag-usap kami at pareho naming napagdesisyunan na hindi namin sisirain ang pamilya namin. Sinabi ko sa kanya na itigil na namin ang lahat. Pero paano ko pipigilan ang puso ko kung totoo pa rin na mahal ko siya?
Ngayon, hindi ko alam kung ano ang tama. Mahal ko ang asawa ko at ayokong masira ang pamilya namin, lalo na para sa mga anak ko. Pero paano ko haharapin ang katotohanan? Dapat ko bang aminin kay Ruru ang lahat kahit alam kong masasaktan siya at baka mawala siya sa amin? O itatago ko na lang habambuhay ang sikreto para hindi masira ang aming pamilya?
Hindi ko alam kung hanggang kailan ko kaya ang bigat ng konsensya ko. Sana may makapagsabi sa akin ng tamang gawin.
