Sumulat ako kasi gusto ko lang ibuhos ang sama ng loob ko tungkol sa boyfriend kong “feeling pogi.” Noong una, natutuwa pa ako sa kumpiyansa niya. Hindi siya mahiyain, palaging may energy, at marunong magdala ng sarili sa kahit anong sitwasyon. Nakaka-proud isipin na boyfriend ko siya.
Pero habang tumatagal, parang nag-iiba ang dating. Dati, nakakatuwa ‘yung pa-selfie niya paminsan-minsan. Ngayon, parang araw-araw na siyang photoshoot director ng sarili niya. Lahat ng anggulo, kinukuha niya—sa kalsada, sa kotse, sa restaurant. Kahit simpleng lakad lang sa tindahan, todo porma. Parang wala na siyang ibang iniisip kundi kung gaano siya kagwapo.
Hindi naman sa gusto ko siyang pagbawalan, pero nakakapagod din minsan. Lalo na kapag nagpapakitang-gilas siya sa ibang babae. Hindi ko alam kung friendly lang siya o talagang gustong makakuha ng atensyon. May mga pagkakataong kasama ko siya, tapos bigla na lang siyang magjo-joke o mang-aasar ng ibang babae na parang gustong pabirong manligaw. Sabi niya, “Natural ko lang ‘yan, friendly ako,” pero sa akin, iba ang dating.
Sinubukan ko nang kausapin siya. Sabi ko, hindi ko naman siya pinipigilang maging masayahin o makipagkaibigan. Pero sana naman, may limitasyon. Kasi kapag nagiging sobra, parang wala na siyang pakialam kung may nasasaktan na siya. Ang hirap kasi, kapag pinapansin ko, ako pa ‘yung nagmumukhang selosa o insecure.
Minsan naiisip ko, baka ako nga ang problema. Baka masyado lang akong sensitive. Pero tuwing umuuwi ako, ramdam ko pa rin ‘yung bigat. Hindi naman siguro tama na sa isang relasyon, lagi kang nagdududa at nasasaktan.
Gusto ko sanang maintindihan niya na hindi ito tungkol sa pagiging controlling o selosa. Gusto ko lang ng respeto. Kapag may partner ka, sana iniingatan mo rin ang nararamdaman niya. Hindi puwedeng ikaw lang ang masaya at kampante habang ‘yung isa nagkakandahulog na ang tiwala sa sarili.
Hindi ko pa alam kung anong susunod kong gagawin. Siguro kakausapin ko pa ulit siya nang mahinahon. Pero kung wala talagang pagbabago, baka kailangan ko na ring tanungin ang sarili ko: “Ito ba talaga ang relasyon na gusto kong panatilihin?”
Sa ngayon, sinusubukan ko munang timbangin kung mas mahalaga ba ang pagmamahal ko sa kanya kaysa sa kapayapaan ng isip ko. Siguro, darating din ang araw na magiging malinaw ang sagot.
