
Alam mo 'yung feeling na parang ikaw na ang pinakamaswerteng babae sa mundo? 'Yung tipong iniisip mong, “Aba, jackpot ako sa boyfriend!” Ganito ang akala ko noong una kong nakilala si Paolo.
Gwapo siya, sweet, at laging may pa-good morning at good night text. Ang galing niyang mambola—ay este, magpatawa. Hindi mo aakalain na may tinatago siyang agenda.
Nagkakilala kami sa isang dating app. Sabi niya, 25 siya—ako, 30. Hindi naman ako masyadong conscious sa age gap kasi mature siyang kausap, at mukhang may pangarap sa buhay. Nasa sales daw siya. Sabi ko pa nga sa sarili ko, “Wow, may drive sa life.”
Sa simula, siya pa laging nagyayayang lumabas. Pero napansin ko, sa ikatlong date pa lang, bigla na lang siyang nawalan ng wallet. “Babe, nakakahiya man pero baka puwede pa-utang muna pambayad ng kape,” sabi niya habang ngiting-aso.
Ako naman, syempre, giving. Hindi ko agad pinansin. Minsan lang naman, ‘di ba?
Pero as the days went by, naging madalas. Pa-load. Pa-Grab. Pa-grocery. Dumating sa punto na pati pambayad ng utang niya sa kaibigan, ako na rin. At ang pinaka-malupit? Sabi niya, kailangan daw niyang bumili ng bagong phone para sa “online raket.” Guess what? Ako ang bumili.
Minsan, nagbiro pa ako, “Parang ako na ‘tong sugar mommy mo ah.” Alam mo ang sagot niya? “Hindi babe, investment ‘yan sa future natin.”
Future?! Eh ni hindi ko nga alam kung may trabaho talaga siya.
Doon na ako natauhan. Hindi na siya sweet katulad ng dati. Laging busy, laging may dahilan. Pero kapag pera ang usapan, bigla siyang active. Nagalit pa siya nang isang beses na hindi ko agad naipadala 'yung GCash niya.
Ilang buwan din akong nagpaka-bobo. Mahal ko eh. Pero dumating sa point na ako na mismo ang nagtanong sa sarili ko: “Hanggang kailan ako magbabayad para sa atensyon at pagmamahal?”
Kaya ayun, isang gabi, kinumpronta ko siya. Tinext ko: “Tapos na tayo. Hindi ako ATM, at lalong hindi ako investment.”
Wala na siyang reply mula noon. Nalaman ko na lang na may iba na pala siyang kinakalantari. Baka bagong "investor" na naman.
Ngayon? Masaya ako. Natuto ako. Hindi na ako basta-basta nagpapadala sa matatamis na salita. At higit sa lahat—hindi na ako ulit magiging sugar mommy.