Hi, ako si Alice. May matagal na akong gustong i-confess: parang may gusto sa akin ang boss ko. Unang beses kong napansin nang may bigla siyang bulaklak sa desk ko. Akala ko friendly gesture lang iyon. Pero hindi lang ‘yon—sunod-sunod na tsokolate, regalo sa kaarawan, at isang gabi niyaya niya akong mag-dinner sa labas ng opisina.
Hindi ko alam kung ano ang uunahin kong maramdaman: pasalamat na may nagmamalasakit sa akin, o kinakabahan dahil baka may mas malalim siyang intensyon. Nag-iisip ako araw-araw kung paano ko dapat i-handle ito nang hindi masaktan ang damdamin niya, ang trabaho ko, at ang relasyon ko sa asawa.
Natatakot akong matanggal sa trabaho kung hindi ko matatanggihan nang maayos ang mga regalong ito. Pero mas natatakot ako sa ideyang may tinatago ako sa asawa ko. Parang kumakalog ang loob ko tuwing iniisip kung paano ko siya kausapin nang tapat at mahinahon.
Kaya iniisip kong gumawa ng step-by-step plan:
Piliin ang tamang panahon. Huwag sa gabi pagkatapos ng trabaho kung pagod na kami. Maghanap ng oras na relax kami pareho, baka kapag umaga habang nagkakape o sa weekend sa bahay.
Mag-umpisa sa paghingi ng pahintulot na mag-open up. “Love, may gusto sana akong ibahagi sa’yo. Ayoko lang na may tinatago ako.”
Ilarawan ang nangyari nang simple at to the point. Walang dagdag emosyon—“Nagbibigay siya ng bulaklak, tsokolate, at minsan ay niyaya akong mag-dinner. Hindi ko pa alam kung paano sasabihin ang hindi ko gusto.”
Ipahayag ang totoong damdamin ko. “Wala akong gusto sa kanya maliban sa pagiging boss ko. Gusto ko lang maging transparent sa’yo.”
Makinig sa reaksiyon niya. Maging handa sa tanong o sama ng loob niya. Iparamdam ko na naiintindihan ko ang posibleng damdamin niya.
Kapag nagkausap na kami, sisimulan kong itanong kung ano ang akala niya ang tamang gawin. Baka gusto niyang kasama akong magplano kung paano tatanggihan nang maayos ang amo ko, o kung kailangan nang humingi ng tulong sa HR kung magpapatuloy ang hindi komportableng kilos.
Nakakatulong sa akin ang ganitong estratehiya para hindi ko basta-bastang sabihin lang ang problema, kundi may plano kaming mag-asawa para resolbahin ito. Importante rin na sa gitna ng pag-uusap, maipakita kong pinapahalagahan ko ang tiwala at respeto namin sa isa’t isa.
Sa huli, naniniwala ako sa lakas ng bukas na komunikasyon. Kahit mabigat i-confess na may gusto ang boss ko, mas mahirap kung mabuntunan ako ng guilt at lihim. Kaya ito ang confession ko—untiin man ng asawa ko, mas gusto kong magsimula sa katotohanan at tapang, para sa trabaho ko, para sa relasyon namin, at para sa kapayapaan ng isip ko.
