Hindi ko inakala na magbabago ang takbo ng gabi ko. Isang simpleng shift lang sana sa trabaho, gaya ng dati—maglingkod, ngumiti, umuwi. Pero nang lumapit si Sir, may kakaibang titig sa mga mata niya.
“Birthday ko ngayon,” sabi niya habang nakatitig sa akin. “Bigyan mo naman ako ng espesyal na handog, Maria. Kapalit nito, ibibigay ko sa’yo ang isa sa mga kotse ko.”
Napalunok ako. Hindi ako agad nakasagot. Hindi naman siya bastos o agresibo—malumanay ang kanyang boses, at totoo naman, may hitsura si Sir. Gwapo, mayaman, at may presensya.
Lumapit pa siya nang kaunti. Inamoy niya ang aking leeg, at sa bawat dampi ng kanyang hininga sa aking balat, parang may kiliting gumapang sa buo kong katawan. “Hayaan mong maging masaya ako, kahit ngayong gabi lang,” bulong niya.
Huminga ako nang malalim. Sa totoo lang, gipit ako. Maraming kailangang bayaran. At kung totoo nga ang sinasabi niya—isang kotse? Isang gabi lang? Bigla akong napangiti, kahit kinakabahan.
“Wala po akong handang presentasyon, Sir,” sagot ko, pilit na pinapakalma ang boses ko. “Pero... puwede po bang katawan ko na lang ang ialay ko sa inyo kapalit ng alok n'yong kotse?”
Tumango siya, ngumiti, at inilabas ang kanyang wallet at susi ng kotse. Inilapag niya ito sa tray na hawak ko, kasabay ng perang mukhang higit pa sa ₱10,000. Nanlaki ang mata ko. Hindi ako makapaniwala. Hindi lang siya galante, marunong din tumupad.
“Ihain mo na, Maria,” bulong niya na may ngiti sa labi. Para bang isa akong putahe na matagal na niyang gustong tikman.
Dahan-dahan akong lumapit. Kinabahan pero sabik, hinaplos ko ang pagitan ng kanyang hita. Mabilis ang tibok ng puso ko. Nang simulan niya akong halikan sa labi at sa leeg, napapikit ako sa init ng kanyang haplos.
Hindi ito kwento ng pag-ibig. Pero ito ang kwento ng isang gabi ng tukso, ng isang alok na mahirap tanggihan—at ng isang babaeng handang gawin ang lahat para sa kanyang kinabukasan.
