old. May asawa akong 33 years old at may dalawa kaming anak. Labindalawang taon na kami, at sa panahong iyon, ilang beses ko na siyang nahuli na may ibang babae. May mga babae na kaming pinag-awayan, may iba pang nabuntis, pero sa dulo lagi ko siyang pinapatawad.
Mahal ko pa rin siya. Siya ang una kong minahal kahit hindi siya ang nanligaw. Noon sabi niya, “wala lang mga babae na ’yon, tikim-tikim lang, no strings attached.” Dahil hindi ako ganoon kaalam pagdating sa ganyang bagay, siguro kaya niya hinahanap sa iba ang hindi ko maibigay. Dumating na sa point na pinapayagan ko na lang siya, basta umuwi siya sa amin at huwag niyang kalimutan ang financial support namin.
Kung usapang pera, sapat lang ang kinikita niya para sa gastusin ng pamilya. Wala akong trabaho, kaya kung iwan ko siya, mahihirapan kami. Kaya kahit nasasaktan ako, tinitiis ko para sa mga anak. Alam kong may magsasabi na martyr o tanga ako, pero practical lang ako. Wala rin akong ibang aasahan kundi siya.
Pero kahit ganoon, sobra na ang sakit. Nahuli ko na naman siyang may babae, at ang mas masakit, hindi lang basta tikim kundi mukhang may attached feelings na siya roon. Siya mismo ang nagbigay ng detalye at sinabi kung sino ang babae. Siya pa ang nagsabing sugurin ko kung gusto ko. Nangako siyang titigil at magbabago, at humingi siya ng tawad—para raw sa mga bata. Tinanggap ko ulit kasi iniisip ko sila.
Pero ngayon, parang ako na ang nagiging kontrabida. Gumagamit siya ng dummy account para siraan ang babae niya, at parang ako ang nasisisi. Dalawa na kami ngayon ng asawa ko na parang nakikipaglaban para siraan ang babae. Hindi ko alam kung tama ba ito, o kung dapat ba akong maki-level sa kanya.
Pagod na ako. Gusto ko na talagang mag-heal. Pero paano? Ang daming taon at sakripisyo na ang binuhos ko. Ang daming beses na pinili kong patawarin siya. Pero hanggang kailan? Tama pa ba na bigyan ko pa siya ng chance? O panahon na para isipin ko naman ang sarili ko at magsimula ng panibagong buhay?
Ngayon, nalilito ako kung ano ang dapat gawin. Mahal ko pa siya, pero mas mahal ko na ang kapayapaan ng isip ko at kinabukasan ng mga anak. Gusto ko nang tapusin ang sakit pero hindi ko alam kung paano magsisimula.
