Ang dating noon ay parang teleserye—may harana, sulat, at kilig na parang bulalo na matagal palambutin. Pero ngayon, dahil sa 5G, unlimited data, at social media, biglang naging digital disaster ang love life ng marami. May mga bagong paraan na para umiwas sa commitment: ghosting, seen-zoning, at ang klasikong “uwi na ako.”
Ang Ghosting ay yung biglang nawala na parang bula. Kahapon kausap mo pa, ang sweet niyo, may plano pang mag-Jeju, tapos ngayon, wala na—walang goodbye, walang dahilan. Parang teleserye kung saan bigla na lang pumunta ng Canada ‘yung bida. Pero sa totoong buhay, ikaw ang naiwan, staring sa chat habang may Regine Velasquez song sa background.
Ang Seen-Zone naman ay yung binasa pero di sinagot. Pinag-isipan mo pa yung message mo—funny pero sweet—tapos “Seen” lang ang natanggap mo. Parang sinarhan ka ng pinto sa harap ng mukha mo. Sobrang sakit, parang kanta ni Zack Tabudlo: “Ah, hindi na ako mahal.”
Ang “Uwi na ako” ang pinaka-polite na exit. Hindi nagustuhan ang date? Uwi na ako. Pangit sa personal? Uwi na ako. Walang vibe? Uwi. Na. Ako. May konting closure at respeto, unlike ghosting. Minsan may tulong pa ng nanay or BFF na tatawag para sa “emergency.”
Sa panahon ngayon, mas independent na ang mga babae. Hindi na sila takot maging single. Gusto nila ng lalaking may sense, may respeto, at may goals. Kung wala ka nun, sorry, next na. Pero hindi lang babae ang nasasaktan—may mga lalaki rin na nagiging biktima ng ghosting at seen-zone.
Modernong pag-ibig sa Pinas ay parang Netflix genre: may drama, rom-com, horror, at minsan thriller. Pero sa gitna ng lahat ng kalituhan, baka ang sagot ay simple lang: honesty. Kung ayaw mo, sabihin. Kung di ka interesado, huwag mo nang paasahin. Kasi minsan, yung simpleng effort, pwede na palang simula ng tunay na pagmamahal.
