Mabigat ang pakiramdam ko habang papalapit ako sa opisina ng boss ko. Ilang buwan ko nang pinaghirapan ang proyektong ito — kulang na lang ay itaya ko ang kaluluwa ko. Akala ko, ito na ang simula ng mga biyayang matagal ko nang hinihintay.
Habang hinihintay ang tawag ng boss ko sa loob, iniimagine ko na ang ngiti niya habang pinupuri ang trabaho ko. Promotion. Bonus. At marahil, ang respeto ng buong kumpanya.
“Pasok ka na, Alice,” tawag ni Mr. Reyes, ang boss ko.
Pagpasok ko, may isa pang tao sa loob — si Carla. Isa sa mga bagong empleyado. Kaibigan ng asawa ko, si Martin.
“Upo ka,” sabi ni Mr. Reyes, seryoso ang mukha.
Napakunot noo ako. Anong ginagawa ni Carla rito?
“May problema tayo,” panimula ng boss ko. “May report na nagsasabing hindi ikaw ang orihinal na gumawa ng proyektong isinubmit mo noong isang linggo.”
Parang binuhusan ako ng malamig na tubig.
“Hindi po totoo ‘yan. Ako po ang gumawa no’n mula umpisa hanggang matapos.”
Tumabi si Carla sa akin, may pigil na ngiti sa labi. “I’m sorry, Alice. Pero ako po ang totoong may ideya n’yan. Nauna akong nagsumite. Hindi ko alam paano mo nakuha ang files, pero ayokong palampasin ito.”
Nanlaki ang mata ko. “Ano?! Carla, hindi mo pa nga alam ang project na ’yan noong nagsisimula ako!”
Huminga nang malalim si Mr. Reyes. “Na-review ko ang mga submissions. Mas nauna ang kay Carla. I'm sorry, pero kailangan naming itigil ang kontrata mo.”
Parang gumuho ang mundo ko. Fired? Basta na lang?
Pag-alis ni Carla, naiwan akong tulala. Tinanggal ako sa trabaho... dahil sa kasinungalingan.
Pero hindi lang doon natapos ang gulo.
Nang umuwi ako, hinarap ko si Martin. At sa pag-uusap naming dalawa, kusa niyang inamin: Siya raw mismo ang nagbigay ng files ko kay Carla.
“Ginawa ko ‘yon para sa kanya… dahil mahal ko siya,” malamig niyang sinabi.
Parang sinaksak ako. Ilang taon naming pinaghirapan ang lahat, pero isang babaeng kabit lang pala ang mas mahalaga sa kanya?
Hindi ako nagwala. Hindi ako umiyak. Ngunit sa loob-loob ko, nagliyab ang damdamin ko.
Simula noon, tinulungan ako ng dati kong ka-teammate na si Joel — tahimik lang pero laging nariyan. Inalok niya akong magsimula ng sarili naming project. Ibinuhos ko ang lahat ng natutunan ko, at sa unang quarter pa lang, lumagpas na kami sa goals namin.
At si Carla? Lumabas din ang totoo. Hindi niya kayang i-maintain ang project ko. Nahuli siyang plagiarizing pa ng ibang reports. Natanggal rin sa kumpanya.
Habang ako, unti-unting nakabangon — hindi lang bilang empleyado kundi bilang isang mas matatag na babae.
Habang nagsi-celebrate kami ng bagong kontrata sa isang client, tinapik ako ni Joel.
“Salamat, Alice. Kung hindi dahil sa’yo, hindi ko rin maabot ‘to,” sabi niya.
Ngumiti ako. “Ako rin. Salamat sa tiwala.”
At sa unang pagkakataon matapos ng lahat, naramdaman kong handa na ulit akong magmahal — hindi ng taong katulad ni Martin, kundi ng taong nirerespeto ang pagkatao ko.
