Ang pangalan ko ay Nick, 32 anyos, may asawa na 29 anyos. Pitong taon na kaming kasal at may dalawa kaming anak. Sa loob ng mga taon na ‘to, masasabi kong maayos at masaya ang buhay naming mag-asawa. Kahit may mga pagsubok, nalalampasan namin at hindi kami madalas mag-away. Ako ang nagtatrabaho para sa pamilya, pero dahil sa buhay probinsya at sa taas ng gastusin lalo na sa pag-aaral ng mga bata, hindi na talaga sapat ang sahod ko.
Isang araw, sinabi ng asawa ko na gusto niya ring magtrabaho para makatulong. Siyempre, gusto ko rin yun para gumaan-gaan ang pinansyal naming kalagayan. Naka-apply siya at natanggap. Ang catch lang, kailangan niya ng isang buwang training sa Manila. Noong Mayo 2025 nagsimula siya. Sa simula, normal lang lahat. Nag-uusap kami araw-araw at nagkakamustahan. Pero sa kalagitnaan ng training, nagulat ako nang bigla siyang magpadala ng nude videos sa akin. Hindi ko naman ‘yon hiningi, pero araw-araw halos may pinapadala siya. Sa isip ko, baka nami-miss lang niya ako, kaya hinayaan ko lang at natuwa pa nga ako noon.
Pagkatapos ng training, bumalik siya sa amin nitong Hunyo 2025. Dito ko napansin na parang nag-iba siya. Lagi na lang siyang pagod, madalas umiwas, at bihira na kaming magtalik. Kapag nangyayari man, ibang-iba siya—sobrang wild kumpara sa dati. Hindi ko alam kung saan nanggaling ‘yung biglang pagbabago na ‘yon. Pakiramdam ko may hinahanap siya sa akin na dati naman hindi niya hinahanap. Minsan naiisip ko, baka may natutunan o naranasan siya sa Manila na hindi ko alam.
Ngayon, dito na siya naka-assign sa probinsya kaya gabi na lang kami nagkikita sa bahay. Napansin ko sa messenger niya, may isang lalaki na laging kumukumusta pero hindi niya nire-replyan o binubuksan ang message. May mga tawag din sa SIM niya na hindi niya sinasagot. Alam kong hindi ito sapat na ebidensya, pero bilang asawa, nararamdaman ko na may kakaiba. Hindi ko alam kung ako lang ba ang nag-iisip nang sobra o kung may nangyari talaga nung nasa training siya.
Sa totoo lang, hirap na hirap ako pigilan ‘tong pagdududa. Hindi ko rin alam kung paano ko sisimulan ang pag-uusap sa kanya tungkol dito. Ayokong masira ang pamilya namin lalo na’t may mga bata na. Pero sa bawat araw na lumilipas, mas nararamdaman kong may malaki siyang hindi sinasabi. Hinihingi ko lang siguro sa inyo, bilang mga nakakabasa nito, kung tama ba na maghinala ako o baka ako lang ‘to na pinaglalaruan ng sariling isip.
